subjugo

subjugo
subjŭgo, āvi, ātum, 1, v. a. [id.] (postclass.)
I.
To bring under the yoke:

decus publicum,

Arn. 4, p. 129:

exercitum,

Eutr. 4, 17.—
II.
In gen., to subject, subjugate:

ORBEM TERRAE ROMANO NOMINI,

Inscr. Grut. 281, 2:

hostes,

Claud. VI. Cons. Hon. 249: provinciam, Ps.-Ascon. ad Cic. Verr. 1, 21:

multi periculo subjugati sunt,

Lact. Mort. Pers. 34.—With dat.:

aliquem poenae, Dig 4, 8, 43: aliquem personali muneri,

ib. 50 4, 18, §

9: ingratum populum legi,

Lact. 4, 10, 10:

totum hominem alienae dicioni,

id. 3, 8, 19:

gentes servituti,

id. 7, 24, 4.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • ՆՈՒԱՃԵՄ — (եցի.) NBH 2 0449 Chronological Sequence: Early classical, 6c ն. ὐποτάττω, ἑπικρατέω, κατακυριεύω , μετάγω subigo, subjugo, invaleo, praevaleo, dominor, traduco, circumago. (որպէս թէ նուաստ կամ նուազ առնել զայլս.) Ճնշել. ընկճել. զբռամբ՝ ընդ լծով… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”